Araştırmacılar, ABD'deki ilçelerde 295 pestisitin prostat kanseri ile ilçe düzeyindeki ilişkilerini değerlendirmek için çoğu prostat kanserinin yavaş büyüyen doğasını hesaba katmak üzere maruziyet ile prostat kanseri insidansı arasındaki 10-18 yıllık gecikme süresini kullanarak çevre çapında bir ilişki çalışması yürüttüler.
1997-2001 yılları pestisit kullanımı 2011-2015 yılları prostat kanseri sonuçları için değerlendirildi. Benzer şekilde, 2002-2006 yılları pestisit kullanımı 2016-2020 yılları sonuçları için analiz edildi.
Her iki zaman bazlı analizde de prostat kanseri insidansıyla tutarlı doğrudan ilişki gösteren 22 pestisit arasında, daha önce prostat kanseriyle ilişkilendirilmiş üç pestisit vardı; bunlardan biri de Amerika Birleşik Devletleri'nde en sık kullanılan pestisitlerden biri olan 2,4D'ydi. Daha önce prostat kanseriyle ilişkilendirilmemiş 19 aday pestisit arasında 10 herbisit, birkaç fungisit ve insektisit ve bir toprak fümigantı vardı.
Prostat kanseri vakalarıyla bağlantılı olan dört pestisit aynı zamanda prostat kanseri ölümleriyle de ilişkilendirilmiştir: üç herbisit (trifluralin, kloransulam-metil ve diflufenzopir) ve bir insektisit (tiametoksam). Çevre Koruma Ajansı tarafından yalnızca trifluralin "olası insan kanserojeni" olarak sınıflandırılırken, diğer üçü "kanserojen olma olasılığı düşük" olarak değerlendirilir veya "kanserojen olmama" kanıtına sahiptir.
Stanford Üniversitesi Tıp Fakültesi'nden baş yazar Dr. Simon John Christoph Soerensen, "Bu araştırma, ABD genelinde prostat kanseri görülme sıklığı ve ölümlerinde gözlemlediğimiz coğrafi farklılıkların bir kısmını açıklamak için pestisit kullanımı gibi çevresel maruziyetlerin incelenmesinin önemini ortaya koyuyor ." dedi.
"Bu bulguları temel alarak, prostat kanseri için risk faktörlerini saptama çabalarımızı ilerletebilir ve bu hastalıktan etkilenen erkek sayısını azaltmaya çalışabiliriz."
