Dünya denilen yer bir gölge imiş.
Kalıcıyım sanıp da serilme oğul.
Bu dünyada herkes misafir imiş.
Mala mülke kanıp da gerilme oğul.
Gönülde ne varsa, dil söyler imiş.
Kalbini unutup paslatma oğul.
Arifler garibi hızır bilirmiş.
Fakirin gözünü ıslatma oğul.
Hedefin önüne geldiyse eğer.
Gözünü budaktan sakınma oğul.
Hak söz diline düştüyse eğer.
Sözünü dudaktan sakınma oğul.
Doğangüneş der ki, zaman geçiyor.
Dün ben evlat idim, bugün sen oğul.
Hayat bir mücadele, süren bitiyor.
Nefsin düşmanındır, onu yen oğul.
Orhan DOĞANGÜNEŞ
agzına saglık cok guzel yazmıssın kardes tesekur ederım