5 ÇOCUKLARINDAN 2’Sİ HASTALIKTAN ÖLDÜ
Kübra bebeğin ölümünden yaklaşık 5 buçuk yıl önce de, ailenin yine Kumru adını verdikleri çocukları 5 buçuk yaşında ‘Kronik Akciğer’ hastalığına yakalanmış ve 2001 yılında yaşamını yitirmişti. Çocuklarının ölümüyle yıkılan ve sağlıklı bir yaşam sürdüremeyen aile, kızları Kumru’nun ölümünden sonra diğer çocukları için yaşam mücadelesi vermiş fakat, baba Murat Bakırcı’nın 15 Nisan 2008 tarihinde bir iş kazası geçirmesi sonucu hayatları zindana dönmüştü.
FAKİRLİK VE ÇARESİZLİK KADERLERİ OLDU
Baba Murat Bakırcı’nın bir ayağını kaybetmesi sonucu, çaresiz kalan aile yaşadıkları harabe ve duvarları naylonla çevrili bir barakada hayatta kalma mücadelesi verirken 2.5 yaşındaki Kübra Nazar Bakırcı ve çiftin diğer çocukları sağlıklı ve yeterli beslenememiş, Kübra bebek sık sık hastalanmaya başlamıştı. 17 Ocak 2011 tarihinde fenalaşan Kübra bebek, ambulansla hastaneye götürülürken yolda henüz 2.5 aylıkken hayatını kaybetmişti.
BESLENME YETERSİZLİĞİ’ TANISI KOYULMUŞTU
Ölümünden 25 gün önce Kübra bebeği yine hastaneye götüren aile, burada çocuklarına ‘Beslenme Yetersizliği’ (malnutrisyon-kistik fibrozis) tanısı koyulduğunu söyledi. Anne Necla Bakırcı, ‘’Kursağımızdan bir lokma ekmeğin geçmediği zamanlar oldu. Hala da öyle. Kursağından bir lokma ekmek geçmeyen anne çocuğuna nasıl süt verebilir. Bu acıyı bir Allah, bir de ben bilirim’’ diye konuşarak yaşadıkları acıyı anlattı.
ÖLÜMÜ HERKESİ YASA BOĞDU
Fakirliğin ve çaresizliğin iç acıtan tablosunu gözler önüne sererek, vicdanları sızlatan Kübra bebeğin ölümü herkesi yasa boğmuştu. Küçük Kübra’nın ölümünden sonra harekete geçen hayırseverler ve yetkililer, aileye sahip çıkarak, yardımda bulunmuşlardı. Metro Holding Yönetim Kurulu Başkanı Samsunlu hayırsever işadamı Galip Öztürk de, bu dramı yurtdışında bulunduğu esnada öğrenmiş, aileye sahip çıkarak onları oturdukları harabe barakadan kurtararak, çiftin bir yakınının tek katlı evinin üst katına kısa bir sürede ailenin oturacağı bir ev yaptırmıştı.
‘EV SAHİBİ BU EVDEN ÇIKIN DİYOR’
Bir yakınlarının tek katlı evlerinin üst katına hayırsever iş adamı Galip Öztürk’ün kendilerine ev yaptırdığını ve kendilerini sokakta kalmaktan kurtardığını belirten baba Murat Bakırcı, ‘’Bir insanın kesinlikle sağlıklı bir yaşam sürdüremeyeceği çatısı ve duvarları olmayan bir harabede yaşam mücadelesi veriyorduk. Bebeğimin ölümünü öğrenen Samsunlu hayırsever ağabeyimiz, işadamımız Galip Öztürk, bize bu evi yaptırdı. Allah ondan razı olsun. Ev bir yakınımızın tek katlı evinin üst katına yapıldı. 6 yıldan bu yana burada zor şartlar altında yaşıyoruz. Alt katta oturan ev sahibi buradan çıkın diyor. Allahtan başka sahip çıkanımız yok. Nereye gideceğiz, nerede yaşayacağız. Sahipsiz kalarak fakirlik, çaresizlik içinde sokaklarda ölmek istemiyoruz’’ dedi.
‘EVİMİZİN ÇATILARI AKIYOR, ÜŞÜYORUZ’
6 yıldan bu yana oturdukları evlerinin zamanla yağmur ve kardan etkilenerek rutubetlendiğini ve çatılarının aktığını dile getiren aile, ‘’Pencereleri çivilerle kapattık. Evimizin çatısı birkaç yerinden delindi ve akmaya başladı. Odanın içi su içinde kalıyor. Yakacak odun ve kömürümüz de kalmadı. Hastalanmamak ve soğuktan ölmemek için direniyoruz’’ diye konuştu.
‘KUMRU’MUZ ÖLMESİN’
Geçen zaman içerisinde iki büyük acı yaşadıklarını ve bir üçüncü acıyı kaldıramayacaklarını ifade eden aile, ‘’Bir yavrumuzu akciğer hastalığından, Kübra’mızı da, açlıktan toprağa verdik. Ölen kardeşinin adını vererek yaşatmaya çalıştığımız yavrumuz Kumru’nun da sonu kardeşi Kübra gibi olmasın. Çocuğumuz ‘Böbrek hastası’ ve kılcal damarlarında da enfeksiyon var. Üniversite hastanesinde tedavisi yapılabiliyor. Çeşitli sağlık malzemeleri gerektiğinde alamıyoruz. Maddi gücümüz yok. Çocuğumuzu hastaneye götürmeye bile yol parası bulamıyoruz. Bu çocuğumuzu da, göz göre göre toprağa vermek istemiyoruz. Ne olur yavrumuzu kurtarın’’ diye feryat etti.
‘’İNSANCA YAŞAMAMIZ İÇİN BİR EVE VE İŞE İHTİYACIM VAR’’
Kendisinin tek bacağıyla hurdacılık yaparak geçinmeye çalıştıklarını söyleyen Baba Murat Bakırcı, ‘’Yavrumun ölümünden sonra, Tekkeköy Kaymakamlığı da bize yardım elini uzatarak, kesilen bacağıma protez bacak taktırdı. Allah onlardan da razı olsun. Fakat, bacağımın kesilen yeriyle , protez’in birleştiği yerde zamanla yara oluştu. Protez bacağımı sürekli kullanamıyorum. Kış günü tek bacağımla yürümekte zorlanıyorum. Ağrılarıma ve acılarıma artık dayanacak halim kalmadı. İki bacağı olan bir insan bile karda, kışta zorlanırken ben bu halimle sabahtan akşama kadar nasıl hurda toplayayım. İnsana yakışır bir eve, tek oda olsa dahi başımızı sokacak kendimize ait bir yuvaya ve kimselere muhtaç olmamak için sürekli bir işe ihtiyacım var. Yetkililerimizden, hayırseverlerden bize sahip çıkmalarını , bizi sahipsiz bırakmamalarını diliyoruz. Ne olur, duyun bizi, halimizi görün. Göz göre göre çaresizlik, fakirlik içinde her gün bir adım daha ölüme sürüklenmemize göz yummayın’’ şeklinde konuşarak kendilerine uzanacak yardım elini umutla beklediklerini söyledi.
(Emir Dursun Akar)