Olmasa da olur dediğimiz insanlarla doludur hayatımız;
Tanıştığımız, selamlaştığımız; klasik cümlelerle iletişim kurduğumuz, yanıtlarını merak etmediğimiz sorular sorduğumuz.
İyi insan olmadıkları için mi uzak dururuz onlardan?
Hayır, hiç sanmıyorum.
Gönülde biter her şey; akla yararlı gelse de samimi bir ilişki, gönlün hayır dediğine ısınmak mümkün olmaz.
İster dünyanın en yakışıklısı, ister en güzeli olsun; ister en zengini, ister en komiği; ne yapsa nafile; yüreğine ulaşamaz.
Başkası için özel olan, senin gözünde dünyanın en sıradan insanıdır...
Gönlümüzdür hükümdar; kime ne paye vereceğini o belirler.
Kimine “dost”, “yar”, kimine “tanıdık”, “arkadaş” deyip, çıkar işin içinden...
Özünde iyi olduğuna inansam da insanların, herkesi sevemem onun yüzünden...
Sonuçta, sevmek büyük bir sorumluluktur; emek vermek gerekir, ilgilenmek.
Hani, bilirsiniz işte!
Dostlar vardır çiçek gibi; koklar koklamaz alır götürür bütün yüklerinizi.
Evsizseniz ya da odun kömür bulamıyorsanız yakmaya; uzundur kış geceleri.
Dostlar vardır soba gibi; yüreğindeki ateşle ısıtır ellerinizi.
Dostlar vardır; fırtınada sığınak, güneşte gölge; yanarken buz gibi su dökmez üstünüze; aksine, harlandırır ateşi; bilir ki, yanmayanı hiçbir şey söndüremez.
Dostlar vardır, yıldız gibi; hava kapalıyken bile, kapkara bulutların bekçisidir gökyüzünde...
Dostlar vardır, iyi bir öğretmen gibi, nasıl sorulacağını öğretir.
Dostlar vardır türkü gibi; her zaman söylenmeseler de her daim içinde taşır sevdasını; yangınını bulaştırır bir gönülden diğerine.
Dostlar vardır baki; tanıştığın gün doğar, yittiği gün ölürsün!
Zamana ve darbelere; yollara ve hasretlere dirençli.İşte böyle dostlardır; her şeye lanet ettiğin günlerde bile, yaşamını güzel kılan.
Gönül, her yerde onları arar.
Dost olalım gönlümüzle!
Diyorum ki, en derin sevgiler yüreğinizde, en doğru DOSTLUKLAR doğruluğunuz ve vicdanınızda filizlensin.
