Hayatın provası yok.
Hepimiz yolcuyuz…
Hayat doğum ile ölüm arasındaki sokağın ismidir.
Hepimiz doğduğumuz andan itibaren bu hayat yolunda, insanlık macerasında, imtihan yurdunda, büyük buluşmaya, ebedi hayata yol alan yolcularız.
Hayat bize bahşedilen en büyük nimet, en değerli emanet ve şerefle bitirilmesi gereken en büyük değerdir.
Hayata nereden bakıyoruz?
Hayatımız su gibi akıp gidiyor. Annemizden doğduğumuz andan itibaren hızla dünya hayatımızın sonu olan ölüme koşuyoruz.
Dolayısıyla bu değerimizi doğru anlamalı, anlamlandırmalı ve ona vermemiz gereken gerçek değerinin ve sorumluluğumuzun farkında olmalıyız.
Her birimiz hayatın acemileriyiz, pek çok acemi insanlık hallerimiz var,
Peki hayat denen şey nedir?
Hayatı nasıl doğru olarak anlayabiliriz?
Hayat bir savaş mıdır, bir rekabet alanımıdır, bir kavga mıdır?
Nereye gidiyoruz? Gideceğimiz yere yol hazırlığı olarak neler yapmalıyız? Hayatın ancak sevgi katınca, sevdiklerimizin yanında ve paylaşınca güzel olacağının erdemine varabildik mi acaba?
Hayatımıza hayat katanlar olmaz ise ne anlamı kalacak hayatın?
Demek ki, dostlarımızın, hayatımıza hayat katanların, ölümün kıymetini bileceğimiz ki hayatımız daha değerli hale gelsin.
Bazıları da hayat, bir fincan kahve gibidir derler.
Bazen acı, bazen tatlı olur. Önemli olan kahvenin tadı değil, onu kiminle birlikte içtiğinizdir derler. Bazen de hayatın özü olan kahveye ulaşmak isterken fincanda takılır kalırız.
Fincanın güzelliği bizi aldatır.
Yeter ki insanın hakikati arayışı bitmesin.
Önemli olan çok yaşamak değil anlamlı yaşamaktır.
Hayatın anlamı; anlamlı yaşamaktır. Değerlerimizle yaşayalım, değerlerimizi yaşatalım. Hayatı kendi değerlerimize göre yaşamazsak, başkalarının beklentilerine göre yaşarız ve yaşadığımız gibi inanmaya başlarız. O hayata da “benim hayatım” diyemeyiz.
Kalp kırmadan, gönül incitmeden, fani dünyadan hoş bir seda bırakarak Hakka yürümek ne kadar gerekli ve ne kadar mutluluk vericidir. Tüm dünya varlığı bir damla gözyaşına değmez.
Bilelim hayatımıza hayat katanların kadrini kıymetini. İki kapılı bir handa gidiyorken gündüz gece bir iz de biz bırakalım arkamızda…
Hayatınız güzelliklerle, umutlarla, ümitlerle hayat ve anlam bulsun.
