Gönlün Kaleme Yaz Dediği

Süreç zor, akla ziyan bir süreçten geçiyoruz ülkece.
Peki bu süreç aslında bize ne diyor,
En büyük icatların en mahrum zamanlarda ortaya çıktığı mantığıyla hareket edersek süreci daha sağlıklı geçirip daha verimli kullanabiliriz kanaatindeyim. İşin aslı bunun gibi hatta bundan daha zor süreçleri ne şekilde atlattığımız aslında herkesin malumudur. Birkaç örnek verecek olursa.
Kurtuluş savaş, onca can bugün nefes alabilmemiz için son nefeslerini verdiler.
Kuruluş dönemi kaç yiğit toprağa kan verdi yeni nesiller can bulsun diye.
Şimdi tarihçi gibi ahkam kesmek değildir niyetim. Sadece küçücük hatırlatmalar.
Bugün mücadelemiz yeni ismiyle hafızlara kazınıyor. Virüs 19 ya da her neyse isme de çok takılmamak gerek. Ama bugün daha çok dikkat etmek gereken şeyler nedir biraz bunları yazmak derdim. 
Virüs illetine gelene kadar aslında ne çok başka sıkıntılarla boğuşuyoruz; akran zorbalığı, asosyal gençlik, geleceğe dair umudu ve hayali olmayan nesil, mahrumiyetten mahrum bıraktığımız evlatlar, dünyanın kendi etrafında döndüğünü sanan onca birey…
İnternette bir sürü video dönmeye başladı. Gençler eğlenmek için baş tacı yaşlılarımıza saygısızca ve onursuzca dalga malzemesi yapar halde. Balkonlardan alkışlamak, minarelerden dualar etmek ne güzelde sonrasında sağlık çalışanlarını bıçaklayanda biz değil miyiz? 
Tek sorun virüs mü?
Gecesini gündüzüne onca sağlıkçılar, bekçiler, asker ve polisler işi gücü bırakıp korona kaçaklarının peşinde…
Peki gerçekten sorun Virüs mü?
Toplumsal çözülmenin hat safhaya ulaştığı şu dönemleri sağlıklı ve en doğru şekilde nasıl atlatacağız.
  Sanırım çözüm özümüze dönmekte. Peki o öz nedir ve nereden öğrenilir.
Cevap o kadar basit ki…
Hani o dalga geçip videolarını internete attığımız yaşlı teyze ve amcalarımız var ya onlara gidin bir metre kuralına dikkat edin ve sadece dinleyin zaten sorunlar çözülmeye başlayacak sanırım. 
‘Niyet hayır, akıbet hayır’ diyelim…