Henüz 2 aylık evliydiler, ancak vajinismus nedeniyle birlikte olamamaları evliliklerini etkilemeye başlamıştı bile...
Çok sık kavga ediyorlardı ve bu kavgalar sonucunda aralarında uçurumlar oluşuyordu, kız adamdan o kadar uzaklaşmıştı ki bu kadar kısa sürede sevgisini sorgulamaya başlamıştı bile. Adamın dokunuşları kadını gevşetemiyor, daha da çok kasılmasına neden oluyordu, bu durum ise adamı sinirlendiriyordu ve kavgalar gittikçe alevleniyordu.
Kız babasının evine dönmeye karar vermişti ve birkaç kere gitmiş ama her seferinde adam af dileyip onu bir şekilde ikna edip evlerine geri götürmüştü. Bu süre zarfında tedavi sürecine başlamışlardı ama kız sevgisini sorgulamaktan kendini alamıyordu ve ilişki denemelerinden uzak duruyordu. Adam tedavi sonrası ilerleme olmayınca kızı suçluyordu ve kavgaların ardı arkası kesilmiyordu...
Ve ayrılık. Ayrı kalınca kendi iç dünyaları ile baş başa kalıp kendilerine bir çeki düzen vermeleri gerektiğini, yaptıkları hataları fark ediyorlardı ve herkes kendi payına düşen sorumluluğu yerine getirmeye karar veriyordu. Çünkü aslında birbirlerini seviyorlardı, böyle bitmemeliydi. Konuşup son bir kez evliliklerine şans vermeye karar verdiklerinde seanslara tekrar başladık ve 3 seansta gelen başarı sonrası yaşadıkları rahatlama müthişti. Ve şu an mutluluklarını güzel kızları ile taçlandırdılar. Bir ömür boyu mutlu olmaları dileğiyle...
Dikkate almamız gereken kısım; tedavisi olan sorunlar için evliliğimizi kavgalara ve en sonunda ayrılığa mahkum etmemeliyiz. Yardım eli bir telefon kadar uzağınızdayken kendimize bu işkenceleri layık görmeyelim.
