Her güçlü kadının arkasında, güçlü bir baba vardır derler...
Yıllardır düşündürür bu cümle beni...
Halbuki tanıdığım pek çok güçlü kadın var, babası olmayan.
Kastettiğim ölüm değil.
Demek istediğim babası tarafından yakılan, yıkılan, hor görülen, terk edilen, en kötüsü de sevilmeyen pek çok kadın...
Ben bugün babalar gününün kutsallığından değil de baba sevgisini görmemiş kız çocuklarından bahsetmek istiyorum.
Genelde gözü pek olurlar. Biri tarafından korunmayı, savunulmayı bilmediklerinden çok erken yaşta kendilerini korumayı öğrenirler.
Her ağacın gölgesinde dinlenmezler, kendileri ağaç olur kök salarlar.
Bir klarnet taksimi gibi uzatırlar ellerini... Ah o eller... O ellere un koysan ekmek olur, fidan versen çiçek açar, küçücük bir umut koysan o ellere bir hayat bahşeder sana...
Güven konusunda karışıklardır biraz, ama zaten her insan karışık değil midir biraz...
Lafı fazla uzatmadan günün anlam ve önemine gelecek olursak, her şarkının ruhu doyurmadığı gibi her ağacın da gölgesi olmaz, başına güneş geçer oturup soluklanamazsın.
'Baba' olmayı hak eden her babanın/ baba adayının, baba olmayıp da birilerine 'babalık' yapan, baba gibi hissettirenlerin babalar günü kutlu olsun.
Herkesin değil...