Düşünen insan, özgün insandır
Keşke düşünceyi ciddiye alsak ve düşünenleri düşünmeyi bari becerebilsek. Bir kimsenin istediğinin düşünmesinin (düşüncesini açığa vurmadığı sürece) asla önlenemeyeceğini kabullenemedik.
Düşünceye düşman olduk!
Düşünme özgürlüğünün bir anlam taşıyabilmesi için, onun düşündüğünü söyleme özgürlüğüyle birlikte olması gerektiğine saygı göstermedik
İnsan, insan olmaya düşünmekle başlamıştır.
Düşünmek insan için bir zorunluluktur.
İnsan olabilmek için düşünmeyi bilmek, düşünebilmek gerekir.
Bunun için de insan denilince düşünce, düşünce denilince insan akla gelir. Düşünmek, İnsanı kötü alışkanlıkların tutsağı olmaktan kurtarır.
İnsana, yeterince bilgi toplamadan yanlış ve yanlı kararlar verme yerine düzenli ve sistemli biçimde toplanmış
En basit işten en karmaşığa kadar, ileri görüşlülük ve doğru davranış ancak geliştirilmiş bir düşünme gücünden kaynaklanır.
Düşünmek, kavramlarının oluşmasında ve gelişmesinde, her gelişen kavramın birey için anlam kazanmasında da rol oynar. Her alandaki düşünme, ilerleme ve gelişmenin kavramların zenginliği ve sağlamlığı oranında geliştiği bir gerçektir.
Düşünmek hem bireylerin, hem toplumların güvenilir ve sürekli bir yaşayış biçimine kavuşmaları için gerekli ortamın hazırlanması ve bu ortamın sürekliliğinin sağlanmasında en önemli rol oynar.
Düşünen insan, bir şekilde özgürlüğü soluyan insandır. Kendini ifade eden ve azcık kendini seven insan, fikrinde sabit olan insandır.
Onun için düşünceli insan, fedakar insandır. Toplum yararına ama, kendine özgü düşünceleri olan insan, varlığını anlamış insandır.
Düşüncenin bedeli de vardır. Bedel ödemeyen heder olur gerçeğinden hareketle, düşüncenin her zaman horlandığı da olmuştur.
Düşünen insanın dil sevgisi de özeldir.
Her düşünce sahibi gerçeğini dilinin altında taşır.
Her kim dilini ne kadar iyi kullanırsa, o kadar insan olur.
İnsan insanın yurdu olacak sa, dilini iyi kullanan insan olmalıdır.
Birbirini seven insanlar, düşünce ortaklığında ve duygudaşlıkta aynı olan insanlardır.
Bugünkü bencilliğimiz biraz da, dile getiremediğimiz dil yarasıdır.
Düşünen insan, biraz da eleştirel insandır.
Düşünen insan, çevresini ve tabiatı seven insandır.
Gördüklerimize şükreder, teşekkürle yad edersek, daha bir düşünce adamı oluruz. Çünkü tabiat tam bir şükür alanıdır. Haydi düşünmeye!