Kadın büyürken annesini hep babası tarafından dövülüp, itilip kakarken izlemiş ve çok etkilenmişti. Kendisini babası dövmemiş ama çok sıkarak büyütmüş ve hep gergin bir aile ortamları olmuştu.
Bu onu içine kapanık ve kimseye güvenmeyen birine dönüştürmüştü…
Artık evliydi ama kendini bir türlü eşine açamıyor, ne duygularını paylaşıyor ne de bedenini...
Bu durum artık eşler arasında sorun olmaya başlamış, adam da eve daha geç geliyordu. Kadının canı sıkılıyor ama ne yapacağını bilemez durumdaydı.
Bir yandan vajinismus tedavisi almak birlikte olmak istiyor bir yandan kocasına yanında olmadığı için öfke duyuyordu.
Zor da olsa tedavi olma kararını vermişti ama bu karar daha çok eşinin zorlamasıyla olmuş gibiydi.
Çünkü seansta çoğu hastadan daha gergin ancak daha da önemlisi isteksizdi. Seans başladı ama evde öğretilenleri yapmayacağı o kadar belliydi ki yüz ifadesinden!
Seans sonrası aradığımda gerçekten de yapmamıştı ve sen karar verince başlayalım dedim. Bir süre gelmedi ama kendi başına kalıp düşündüğünde karar verdiği gün randevusunu alıp geldi ve başardı.
Önce kendimiz için iyileşmeliyiz ve vajinismus olduğumuz için kendimize acımayı bırakıp adım atmalıyız.
Çünkü vajinismus asla çözümsüz değildir…