Bu ara karşılaştığım herkes mutsuzluk, bunalım ve depresyon içinde.
Mutlu insan yüzlerine pek nadir rastlıyorum.
Herkes gergin ve patlamaya hazır bir bomba gibi.
Galiba hepimiz de sevgi ve saygıyı unuttuk.
Birbirimize sadece öfke duyuyoruz.
Oysa birbirimizi sevmek için tonlarca neden bulabiliriz.
İnsanların kusurlarını değil de olumlu yanlarını görmeyi denemiyoruz.
Sanki yalnızca kendimiz doğruyuz da etrafımız yanlış yapıyor gibi düşünüyoruz.
Bu bencillikten vazgeçmek zorundayız.
Yoksa mutsuzluğumuz bitmeyecek.
Yardımlaşma ve dayanışmayı da ihmal eder olduk.
Oysa yapılan ufacık bir iyilik taşlaşmış kalpleri yumuşatmaya yeter de artar.
Komşumuzla paylaşılan bir tas çorba, iş arkadaşımıza verdiğimiz küçük bir borç, sokak kedileriyle ve köpekleriyle paylaşılan bir öğle yemeği ve daha sayılabilecek birçok şey bizi mutlu edebilir. Yeter ki bunun için girişimde bulunalım.
Bir insanda en çok yadırgadığım davranış bencilliktir.
Ama son zamanlarda bencillik toplumun genel özelliği haline geldi. Bununla da mücadele etmeliyiz.
Dünya bizim etrafımızda dönmüyor. Kendimizi karşımızdakinin yerine koyabilmeyi yapmak zorundayız. Örneğin sokakta kağıt mendil satan satıcıya ya da çöp karıştıran insana kirli bir eşya gibi bakmak kimsenin haddi değildir.
Bir gün herkes o kişinin yerinde olabilir.
Geçmişte büyüklerimiz, ‘Dünya iyi insanların yüzü suyu hürmetine dönüyor’ derlerdi.
Umutlu olalım.
Mutlaka bu zamanda da iyi insanlar var. Hepimizin bu iyi insanlardan olabilmek için yarışmamız gerekirken tersini yapıyoruz. Bunun sonucu da mutsuzluk çalıyor kapımızı.
Mutluluğun reçetesi aslında küçük iyiliklerde gizli.
Bunu biliyor ama çoğu zaman egomuza yeniliyoruz. İstersek bunu başarabiliriz.
Günümüzde karşılıksız iyilik yapan kişilere, ‘deli’ gözüyle bakılıyor.
Bu kişilerin sayılarının artması mutlu bir toplumu inşa etmemiz için gerekli diye düşünüyorum.
Birbirimizi karşılıksız sevelim ve saygı duyalım.
İnsan olmanın hakkını verelim.
Parayı amaç olarak değil, araç olarak görelim.
Parasına ve mesleğine göre insan ayırt etmeyelim.
Farklılıkları ve maneviyatı en büyük zenginlik olarak saymayı bilelim.
Ben hayata iyimser bir gözlükle bakmayı seviyorum ve herkese de bunu öneriyorum.
İyi bir insan olmak zor değil. Emin olun ki iyilikler mutluluk getiriyor.
Gelecek güzel günlere inanıyorum.
Toplumun düzeleceğine inanıyorum.
Bir gün gelecek ve iyiler kazanacak.
Mutlu günler yakın. Umutlu olalım.
Yeter ki olumsuzluklar umudumuzu ve insanlığımızı hiç bitirmesin.