Kendime düş'mandım en çok da...
Di'li geçmiş zamanın geçemediği
Bir zamandım oysa ben !
Kendimden gidişim çok uzun sürmedi.
Can'ı terk edişim,
Öylesine değildi öyle.
Gülüşümün kıyılarındaki intiharların
İmalı küfredişleri şakağımda !
Şuralarımın buralarımın ağrısı,
En çok da bana ağırdı.
Avuç içlerindeki çizgilerden buldum
En gizli gizleyemediklerini...
Yaprak dökümü yaşar gibi ömrüm,
'Bu da geçerli' küfürlerin imasındayım.
